اون روزهــا دیگه بر نمیگـرده ...

قــدیـما یــادش بــخیـر...

وقتی بهترین اسباب بازی هامون..

لـوکـس یـا خـریـدنـی نـبـود ...

وقـتی یـه لاسـتیـک کـهـنه ی دوچــرخه..

و یـک تـکـه چــوب تـمـام روزمــون رو پُـر..

از شــادی و شـــور و نـــشـاط مــیــکرد ...

گــاهی بــا تـعـجـب از خــودم میـپـرسـم..

اون روزهــا کـجــا رفـــت ...

 هــنـوز بــاورم نـمـیشـه..

اون روزهــا دیــگه بــر نـمـیـگــرده ...